Sztuka jest dla mnie definiowaniem siebie, sposobem komunikacji i dialogiem z otoczeniem. Nie spodziewam się, że ktoś zrozumie moje działania i wytworzone obiekty, choć oczekuję próby interakcji. Tematów które realizuje nie poszukuje, pojawiają się same, intuicyjnie podążam za wizją – projekcją – impulsem świadomości. W moich pracach istotną rolę stanowi figura – człowiek, którego formę interpretuję i przekształcam w różnych kontekstach. Natomiast w procesie ważną rolę pełni rysunek – w postaci szkicu jest zarysem myśli, w „skończonej” formie jest integralnym, wielowymiarowym elementem całości pracy. Szkic rozpoczyna proces i zarazem go kończy. Rysunek w postaci szkicu, grafiki, reliefu czy samej faktury na rzeźbie staje się iluzją form i przestrzeni. Tym samym Staram się, aby przestrzenie kreacji wzajemnie się przenikały, dopowiadały treść i potęgowały wrażenia. Wykorzystuje środki wyrazu plastycznego tożsame dla różnych obszarów i staram się organizować je w przestrzeni jednej realizacji. Nieustannie walczę z nadmierną estetyzacją. Pragnę, aby moje prace były odkrywaniem nowych relacji i wymiarów. Istoty mojego działania poszukuję nie tylko w osobistych pragnieniach, ale i otaczającym mnie świecie. Nie odrzucam nowoczesnych narzędzi i środków przekazu, które pozwalają zmaterializować „nowoczesną przestrzeń” i dotrzeć do współczesnego odbiorcy.
– Igor Mikoda