Igor Mikoda

Biogram

Urodził się 1982 roku w Lubartowie. W 1997 roku rozpoczął naukę w Państwowym Liceum Sztuk Plastycznych w Lublinie. W 2002 roku uzyskał dyplom plastyka snycerza. W latach 2002-2008 studiował na Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu na Wydziale Rzeźby i Działań Przestrzennych, w pracowniach prof. J. Petruka, następnie prof. W. Koronowskiego. W roku 2008 uzyskał dyplom z wyróżnieniem w zakresie rzeźby i rysunku w I Pracowni Rzeźby prof. Józefa Petruka i I Pracowni Rysunku prof. J. Strzeleckiego. W 2013 roku uzyskał tytuł doktora sztuki w dziedzinie sztuk plastycznych w dyscyplinie artystycznej – sztuki piękne; w 2020 roku tytuł doktora habilitowanego.

Pracuje na stanowisku Profesora Uczelni na Uniwersytecie Artystycznym na Wydziale Rzeźby UAP oraz Kierunku Grafika w Collegium da Vinci w Poznaniu. W latach 2008 – 2020 kierownik Studenckiego Biennale Małej Formy Rzeźbiarskiej oraz od 2007 współorganizator autorskiego projektu prof. W. Koronowskiego Brygada Pigmaliona. Od 2016 roku organizator kierowanych do młodzieży szkół średnich, Ogólnopolskich Warsztatów Rzeźbiarsko – Rysunkowych – Młode Skoki.

W latach 2016-2020 pełnił funkcję Kierownika Katedry Rzeźby; od 2018 do 2020 Kierownika Zakładu Technik Realizacyjnych. Od września 2020 pełni funkcję prodziekana Wydziału Rzeźby. Zajmuje się rzeźbą, grafiką, rysunkiem i projektowaniem graficznym. W centrum jego wypowiedzi twórczej jest człowiek, tworzy figuratywne i realistyczne formy, czy abstrakcyjne struktury i przestrzenne instalacje. Realizowane przez niego prace to hybrydy – przenikania się brył, struktur i gestu rysunkowego. Stara się ukazać wolność twórczą i plastyczność materii wyrwanej z ram kanonu, przedstawia nieskończone możliwości autonomicznej kreacji.

Autor blisko 30 wystaw indywidualnych oraz uczestnik licznych wystaw zbiorowych w Polsce i za granicą w tym Niemczech, Belgii, Szwajcarii.

Sztuka jest dla mnie definiowaniem siebie, sposobem komunikacji i dialogiem z otoczeniem. Nie spodziewam się, że ktoś zrozumie moje działania i wytworzone obiekty, choć oczekuję próby interakcji. Tematów które realizuje nie poszukuje, pojawiają się same, intuicyjnie podążam za wizją – projekcją – impulsem świadomości. W moich pracach istotną rolę stanowi figura – człowiek, którego formę interpretuję i przekształcam w różnych kontekstach. Natomiast w procesie ważną rolę pełni rysunek – w postaci szkicu jest zarysem myśli, w „skończonej” formie jest integralnym, wielowymiarowym elementem całości pracy. Szkic rozpoczyna proces i zarazem go kończy. Rysunek w postaci szkicu, grafiki, reliefu czy samej faktury na rzeźbie staje się iluzją form i przestrzeni. Tym samym Staram się, aby przestrzenie kreacji wzajemnie się przenikały, dopowiadały treść i potęgowały wrażenia. Wykorzystuje środki wyrazu plastycznego tożsame dla różnych obszarów i staram się organizować je w przestrzeni jednej realizacji. Nieustannie walczę z nadmierną estetyzacją. Pragnę, aby moje prace były odkrywaniem nowych relacji i wymiarów. Istoty mojego działania poszukuję nie tylko w osobistych pragnieniach, ale i otaczającym mnie świecie. Nie odrzucam nowoczesnych narzędzi i środków przekazu, które pozwalają zmaterializować „nowoczesną przestrzeń” i dotrzeć do współczesnego odbiorcy.